یادداشتی از عماد قاسمی:
جوامع در یک تقسیم بندی کلی به دو دسته سیاسی و مدنی تقسیم می شوند
در جوامع سیاسی شهروندان همه شهروند سیاسی محسوب شده و همه رفتار آنها در صحنه اجتماع رفتار سیاسی است
اما در جوامع مدنی شهروندان امور سیاسی را به نخبگان و اهل فن آن می سپارند و حضور آنها در صحنه دنیای سیاست هر چهار سال یکبار و معطوف ب شرکت در انتخابات میشود .
در جوامع مدنی احزاب سیاسی امور مربوط به سیاست را (چه داخلی و چه خارجی) پیش برده و مدیریت میکنند اما در جوامع سیاسی توسعه نیافته که احزاب ب دلایل مختلف مهجور مانده و در صحنه سیاست ب تحقق عینی نرسیده اند توده مردم‌ بازیگران اصلی صحنه تغییرات سیاسی اجتماعی محسوب میشوند و تک تک تصمیمات آن ها در دنیای سیاست آینده و سرنوشت خودشان و کشورشان را رقم می زند .
نتیجتا ما مردم ایران بعنوان شهروندان سیاسی با تجربه یک انقلاب و یک جنگ هشت ساله تحمیلی امروز با تصمیمات خود و با کنش خود در صحنه سیاست آینده این سرزمین و کیفیت زندگی خودمان و مردمان بعد از خودمان را تعریف و تعیین میکنیم.

صندوق رای یکی از مهم ترین ابزار تغییر و تحول در جوامع است و در تاریخ معاصر زندگی انسان یکی از کلیدی ترین ابزار برای رهایی و آزادی..
اما با اندکی پرهیز از شعارزدگی و آرمان گرایی واقعیت های امروز ایران عزیز ما مردم را بیشتر از هر زمانی دلسرد و بی انگیزه برای استفاده از این ابزار و بهره مندی از قدرت آن کرده کرده است.
وضعیت معیشت و اقتصاد خانواده ها ، تورم افسارگسیخته و کم و کمتر شدن ارزش پول ملی ، اپیدمی بیکاری خصوصا در غرب، اعتیاد فراگیر و برخی عوامل قومیتی را باید مد نظر قرار داد.
ما مردمان کرد زبان غرب معمولا در بین اقوام مختلف کشور عزیزمان ایران خود را جز سیاسی ترین ها میدانیم ؛ سیاسی از نظر درک شرایط سیاسی منطقه و کشور ، سواد سیاسی و فهم آن .. اما در واقع هرگاه بزنگاهی برای محک و ارزیابی این مساله فرا می‌رسد مجموعه ای از نابسامانی ها ضعف ها و ایرادات اساسی در رفتار و کنش سیاسی شهروندان به چشم میخورد که نه تنها باعث نا امیدی و نگرانی میشود ما را با این سوال اساسی در این موضوع مواجه میکند که اساسا هدف و انگیزه ما از کنش یا اکت سیاسی چیست ؟؟

از شعار عجیب رای به همشهری در هر صورتی (که گویا اگر حتی مطمئن باشیم کاندیدای دیگری از شهر دیگر که اصلح است حضور دارد بازهم باید ب همشهری رای داد )
از تهدیدهای برخی طرفداران کاندیداهاو مانور های خیابانی به همین دلیل که بگذریم به نظر می‌رسد بررسی چند مورد در سطح کلان تر در این نوشتار لازم و ضروری می نماید ؛
از مهم ترین کاستی ها و مشکلات در جامعه مدنی ایران عدم توانایی در کار جمعی و گروهیست
با وجود اینکه ما در سطح کلان کشور هم اصولا ساز و کار حزبی و فعالیت سیاسی اجتماعی در قالب حزب نداریم اما حداقل شاهد آن هستیم که در چند استان از جمله تهران ارا به صورت حزبی ب لیست ها داده میشود – که در استان ما کرمانشاه چه در انتخابات مجلس و چه در شوراها شاهد کمنرین کار حزبی و تاثیر گزاری احزاب در ارا مردم هستیم
وجود افرادی که انصافا در اندازه ها و قواره های نامزدی این جایگاه خطیر نیستند، چه برسد به بودن در این مسند به شدت نگرانی ها را تشدید میکند
افرادی که با سو استفاده از این فضا و شرایط نامطلوب زندگی مردم سوار بر مرکب پوپولیسم و با دست نهادن بر نقاط ضعف مردم و ناخن کشیدن بر زخم هایشان با وعده های ایجاد شغل و بهبود وضعیت معیشت نا آگاه از شرح وظایف خود (در صورت تحقق آرزوها ) وعده هایی می دهند که دل هر انسان دلسوز و خردمندی را از سادگی مخاطبان و عدم شناخت حقوق شهروندی خویش به درد می اورد.
متاسفانه به قدری دغدغه ها و مشغله های شخصی در بین خانواده ها در استان ما رایج است که مجال پرداختن به مسائل مهم کشوری و منطقه ای و نقش نمایندگان در تعیین سرنوشت کشور در پروژه رای دادن در منطقه ما بسیار کمرنگ میشود و گاها کاملا نادیده گرفته میشود

دغدغه هایی مثل بیکاری جوانان وضعیت معیشتی ضعیف معمولا مطالبات مردم را از نمایندگان ب سمت شخصی شدن مسائل پیش میبرد تا جایی که معمولا کمتر می‌توان در جلسه ای دید که از کاندیدای محترمی در مورد فرضا لایحه حمایت از کودکان سوال شود که چرا سالهاست در مجلس خاک میخورد ؟ یا فرضا در مورد موافقت با عدم موافقت آن کاندید در ارتباط با غرب و مذاکره با امریکا ..
در واقع بسیاری ار ما از نقش کلیدی ارا نمایندگان استانمان در صحن مجلس در تصمیمات مهم کشوری غافلیم و کمترین مطالباتی در این خصوص نداریم و بسیار کم پیش آمده که کاندیدای محترمی در این حوزه های مهم و کلان کشوری و بین المللی مورد سوال و ارزیابی قرار بگیرد

مجلس آینده ایران از همان ابتدا در معرض پرسش های جدی و مهم قرار میگیرد
مجلس آینده ایران (با تمام کاستی های موجود) نیازمند وجود افرادی است که دانش و فن اخذ تصمیمات سیاسی درست را داشته باشند
افرادی که از همان ابتدا زمان بسیار کمی برای تصویب یا رد لوایح سه گانه موسوم ب fatf را دارند
افرادی که در شرایط تحریم و با وجود فروش نفت در پایین ترین حد خود از ابتدا تا کنون باید دانش و فهم مدیریت و نظارت بر توزیع و تخصیص بودجه کشور را داشته باشند
و بسیاری از نکات و موضوعات مهم دیگر که کشور در صحنه سیاست داخلی منطقه ای و خارجی با آن رو به رو خواهد بود
دست نهادن بر اشتراکات قومی قبیله ای و نژادی از ویژگی ها و تاکتیک های اصلی مبارزات پوپولیستی است، هویت ب معنای آن دسته از ویژگی ها شاخصه ها و داشته هایی است که ما را از دیگری یا از گروه انسانی دیگری جدا میکند ، وقتی که شخصی فاقد توانمندی ها و ارزش ها و امتیازات و اعتبارات فردی است ب مثابه آخرین دستاویز ب ریسمان تعصبات قومی و نژادی چنگ میزند تا هویتی برای خود تعریف کند – (هرسینی بودن صحنه ای بودن کنگاوری بودن کرد بودن لک بودن و …)
متاسفانه این نگاه موج جهانی دارد ؛ همانجا که ترامپ با تکیه و تاکید بر این موج بدون شایستگی در آن مسند قرار میگیرد
همان جا که مردم انگلیس صلح مستقر در اروپا را فراموش میکنند و با ادعای انگلیسی بودن خواهان برگزیت میشوند و … فکت های آن در سطح جهانی هم متاسفانه در این چندسال کم نبوده است

در پایان همه مردم شریف استان کرمانشاه و خصوصا همه هم شهری ها و هم ولایتی های عزیزم در شرق استان را ب نگاه درست و منطقی و بدور از تعصبات قومی در تصمیم گیری های مهم خود در آینده دعوت میکنم و امیدوارم چشم انداز این دیار پر از مهر جز آبادانی و غرور و افتخار نباشد